میم.الف

بیا مثل«بسیجی»ها دست همدیگر بگیریم و به باغهایی برویم که در آن شمشاد های شهید و سرو های راست قامت استوار ایستاده اند.بیا به خط بسیجی ها برای همدیگر نامه بنویسیم،همدیگر را مثل دو بسیجی،دو فاخته سرگردان،دو چکاوک مجروح،دوست بداریم.بیا از صحرای جدایی عبور کنیم و از بیابان تشنه ی فراق بگذریم.

بسیجی وار از«مین حادثه ها»نترسیم،نترسیم اگر صدای«ارابه های مرگ»آمد،نترسیم اگر جلوی پای ما خمپاره های یأس ترکید و اگر مقابلمان کاتیوشای محبت ذوب شد.

به«آر پی جی نیایش»خود تکیه کنیم و در غلغله تانکهای تنهایی به تیربار آه خود متکی باشیم.در عملیات شفاف آیینه که گیرنده های ماهواره وصل به خدا باشد،برای خدا حرف بزنیم،برای خدا گره های شیطان را باز کنیم،برای خدا به دیدبانی اهریمنان برویم.

و«مهمات آرزوها»را به آتش بکشیم ، که به فاصله تکبیر از «خاکریز تن»به خدا واصل شویم.

بیا بسیجی باشیم وبمانیم...